Nog even een toertje breien.
Hoe heerlijk is dat niet?
Heel gek, ik doe dit alleen in de kerstperiode.
Als m'n boompje staat
begin ik met het breien aan mijn
posh ladies.
Mijn deftige dames.
Er zijn er heel wat half af.
En het werk rust nu weer uit in een blikje.
Het voorbeeld zag ik ooit op internet.
Het is zo leuk om te doen.
Leuk om te hebben.
Het is zo'n werkje dat ik als 8 jarige ook al deed.
Oei, dat wordt weer grootmoeder vertelt!
Maar ... als poppenmoeder van
21 poppenkinderen
had ik de handen vol.
Mijn vader moest voor zijn werk
vaak langere tijd naar Engeland.
En als hij terug kwam bracht hij altijd een
pop mee!
Die man had gewoon geen fantasie.
En ik was de ideale poppenmoeder.
Wel eentje die dat grote gezin wel
een beetje
verborgen hield.
Het was de jaren 50.
Ik had heus wel door dat mijn vriendinnetjes
niet zo goed bedeeld werden.
De poppen werden altijd in
dezelfde winkel gekocht.
"Meneer, hoeveel dochters heeft U eigenlijk?"
Op een dag moest de verkoopster het weten.
Nou ja, eentje!
"Zou U dan niet eens wat anders kopen?'
Maar nee, het werd weer een pop.
Kerst duurt nog even.
De sokkennaalden staan nu weer roodgloeiend.
Ik bestelde materiaal voor deze sokken uit het
Soxx boek.
En ik kreeg deze wol als een
onverwacht cadeautje!
Dat wordt nog moeilijk kiezen.
Zo leuk, bij de Lang Jawoll
horen altijd kleine klosjes stopwol.
Als ik ze zie moet ik altijd denken
dat de fabrikant
weinig vertrouwen heeft in zijn product.
Dat is natuurlijk niet zo.
Het is gewoon heel voorkomend.
Past ook heel goed in de duurzaamheids trent
van deze tijd.
Stop je sokken en ze kunnen nog
jaaaaaaaaaaaaren mee!