De hele week was ik al van plan om even
over te steken.
De overbuurvrouw-van-de-quilts
had niet een maar zelfs
2 quilts klaar!
Gelukkig was ze vanmorgen
op onze maandelijkse Bee
en kon ik daar een foto maken.
![]()
Dit is een quilt gemaakt van oude overhemden.
Eindelijk is ie af!
Want het was jaren oude overhemden sparen.
En ik weet dat buuv af en toe
bijna op de schaar moest gaan
zitten
om die niet in een langskomend
overhemd te zetten.
Het is een echt waardevol stuk geworden.
Met zelfs hexjes van piepkleine
overhemdjes van haar zonen.
![]()
En zo leuk:
de quilt heet "duurzaam".
Even kijken of ik de foto van het geborduurde
label kan vinden.
![]()
Dat wist ik tot vanmorgen niet.
Het komt zo goed uit met het thema
waarmee ik al een paar weken bezig ben.
![]()
Dat komt door dit boek van
Katrina Rodabaugh.
Het is een boek om in kleine hapjes
tot je te nemen.
De schrijfster leeft al jaren heel duurzaam.
Niet alleen let ze op textiel,
maar ook op alle andere aspecten van het leven.
En dan bekruipt me af en toe een gevoel van
wanhoop.
De hele textielproductie en verwerking
is ontzettend vervuilend.
Zomaar je gewoonten veranderen
gaat ook niet van de een op de andere dag.
Ik let er wel op met kleding.
Maar ook niet altijd.
De lekkerst zittende spijkerbroeken
zijn niet altijd de de meest schoonste.
Alleen al voor de productie van een zo'n broek
is 8000 liter water nodig las ik .
![]()
Die mooi doorgestikte spijkerstof
uit het boek spreken
veel mensen aan.
Nou ga ik daar gezien mijn leeftijd niet
meer aan beginnen.
![]()
Heel toevallig had iemand op de Bee
dit Duitse tijdschrift gekocht.
Speciaal omdat er een artikel over het boek in stond.
Ik ben nog lang niet klaar met het boek.
Maar inspirerend is het zeker.
![]()
Zelf en ik niet zo productief als de buurvrouw!
Wel werk ik af en toe een draadje weg
in mijn
stekendagboek.
Dat is nog steeds leuk!
Lekker doen waar je zin in hebt.
En o ja, het lapje was een restje.
Daar vroeg een van mijn lezers naar na het vorige blogje.
Ik startte een gehaakt dekentje.
En breide een sjaal af.
Maar die komen vast wel terug in een volgend blogje.
Net als de andere quilt-van-de-buurvrouw.
Dit is een quilt gemaakt van oude overhemden.
Eindelijk is ie af!
Want het was jaren oude overhemden sparen.
En ik weet dat buuv af en toe
bijna op de schaar moest gaan
zitten
om die niet in een langskomend
overhemd te zetten.
Het is een echt waardevol stuk geworden.
Met zelfs hexjes van piepkleine
overhemdjes van haar zonen.
En zo leuk:
de quilt heet "duurzaam".
Even kijken of ik de foto van het geborduurde
label kan vinden.
Dat wist ik tot vanmorgen niet.
Het komt zo goed uit met het thema
waarmee ik al een paar weken bezig ben.
Dat komt door dit boek van
Katrina Rodabaugh.
Het is een boek om in kleine hapjes
tot je te nemen.
De schrijfster leeft al jaren heel duurzaam.
Niet alleen let ze op textiel,
maar ook op alle andere aspecten van het leven.
En dan bekruipt me af en toe een gevoel van
wanhoop.
De hele textielproductie en verwerking
is ontzettend vervuilend.
Zomaar je gewoonten veranderen
gaat ook niet van de een op de andere dag.
Ik let er wel op met kleding.
Maar ook niet altijd.
De lekkerst zittende spijkerbroeken
zijn niet altijd de de meest schoonste.
Alleen al voor de productie van een zo'n broek
is 8000 liter water nodig las ik .
Die mooi doorgestikte spijkerstof
uit het boek spreken
veel mensen aan.
Nou ga ik daar gezien mijn leeftijd niet
meer aan beginnen.
Heel toevallig had iemand op de Bee
dit Duitse tijdschrift gekocht.
Speciaal omdat er een artikel over het boek in stond.
Ik ben nog lang niet klaar met het boek.
Maar inspirerend is het zeker.
Zelf en ik niet zo productief als de buurvrouw!
Wel werk ik af en toe een draadje weg
in mijn
stekendagboek.
Dat is nog steeds leuk!
Lekker doen waar je zin in hebt.
En o ja, het lapje was een restje.
Daar vroeg een van mijn lezers naar na het vorige blogje.
Ik startte een gehaakt dekentje.
En breide een sjaal af.
Maar die komen vast wel terug in een volgend blogje.
Net als de andere quilt-van-de-buurvrouw.