Goedemorgen!
Eindelijk weer een blogje.
De dagen worden weer saai en zo met de Kerst in aantocht
kan iedereen wel een opkikkertje gebruiken.
De oude mevrouw woont in het verpleeghuis
op de afdeling Moestuin.
Daar werd ook Sinterklaas gevierd en werd
aan de familie gevraagd
om een cadeautje met gedicht te maken.
Wat geef je iemand van 104?
Moeders is gek op kleertjes.
Dus eerst alle leuke winkeltjes af.
Maar echt iets leuks vond ik niet.
Nu verkocht een winkel op het dorp een tijdje
geleden speelgoed poesjes en hondjes
in een mandje.
Dat leek me wel leuk
want ze mist nog steeds een hondje.
Zij en Lizzy zaten altijd samen op de bank.
Kon ik meteen in een gedichtje
lekker plagen,
Om kort te gaan: het cadeau viel goed in de smaak.
Zeker ook bij Puck die er niet af kan blijven.
Overigens leende ik de
titel
van dit blogje
van Nicolien Mizee,
Ik las haar hilarische boek
"Moord op de Moestuin"
voor een tweede keer.
Ik hoorde de schrijfster in een podcast
van het programma
Nooit meer slapen op Radio 1.
Dat boek moet ik nog eens lezen dacht ik later.
En het stelde niet teleur.
Als je iets opbeurends wil lezen
is her echt een aanrader.
Verder doe ik niets spectaculairs.
Eens even door mijn foto's rommelen.
Ik had zin om gewoon lekker door te breien
op de bank.
Bij weer een talkshow...
Begon met de restjesdeken van
sokkenwol.
Een restjesproject waar ik al jaren aan werk.
Vandaar kwam ik op
Restjes sokken.
Dat is echt leuk.
Allerlei herinneringen
aan je voeten.
Natuurlijk zette ik een kerstboompje op.
rode appeltjes.
Om in het verpleeghuis te zetten.
Haalde wonder boven wonder een boosterprik.
En kreeg deze hele leuke Kerstkaart
van M. van het nuttigenfraaiblog.
Geweldig die Anny-groene bril.